CHARLOTTE ARNOLDY

 

Protocolvraag 1. Motivatie: Waarom kies ik deze activiteit?

Mijn ouders hebben kaartjes besteld en ik ga mee. Ik weet niet echt waar ik heen ga maar ik heb een filmpje opgezocht op Youtube en het lijkt me wel grappig.

 

Protocolvraag 2. Voorbereiding: Zoek minimaal 1 recensie op en knip/plak deze en verwerk deze in je verslag.

 

http://www.theaterkrant.nl/recensie/toppers-in-de-mist/

 

Protocolvraag 3. Verwachting: Wat verwacht ik van de activiteit? Beschrijf. Betrek in je antwoord je recensie.

Ik hoop dat het grappig zal zijn! Volgens mij zijn het zeker twee grappige mannen dus ik ben erg benieuwd. Aangezien het ‘het beste van’ is verwacht ik dat het niet echt een samenhangend verhaal is maar een aantal losse sketches.

 

Algemene gegevens

Ik ga naar de cabaretvoorstelling ‘Droog Brood – Toppers in de mist’. Ik ga naar deze voorstelling in Theater Achterom in Hilversum met mijn ouders. In de voorstelling spelen Bas Hoeflaak en Peter van de Witte die elkaar leerden kennen op de Academie voor Kleinkunst te Amsterdam, met zijn tweeën zetten ze al jaren lang voorstellingen neer.

 

Vorm

De voorstelling vond plaats in Theater Achterom, een erg klein theater met een vlakke vloer. Er was een klein zaaltje, maar wel met een lage tribune.

 

Het decor was er eigenlijk niet. Het cabaret bestond uit verschillend korte sketches dus per sketch hadden ze af en toe een stoel en in andere sketches een klein bureautje.  Aan de zijkant stond wel een klein verhoginkje van het podium, om als podium te dienen in een sketch over een concert.

 

De belichting was erg simpel, gewoon normaal, wit licht op de spelers en donker in de zaal. Bij één sketch werd er gedanst en dan hadden ze wel even een soort disco lichten.

 

De cabaretiers droegen hele lelijke en simpele kelding. Totaal niet geschikt om in op te treden eigenlijk. Maar dat paste juist bij de voorstelling want het was erg ‘droge’ humor, dus zo kleedden zij zich ook.

 

Er was geen grime, wel hadden ze in sommige sketches pruiken op, bijvoorbeeld als ze vrouwen speelden.

Attributen hadden ze af en toe. In één stukje kwam bijvoorbeeld een laptop voor.

 

Er werd geen gebruik gemaakt van film of video.

 

De cabaretiers spelen hun rollen echt heel erg goed. Ze leven zich helemaal in in hun rol en omdat het korte sketches zijn spelen ze erg veel verschillende rollen. Ze moeten ook erg snel wisselen van typetjes, accenten, enzovoort. Dat doen ze erg goed en enorm grappig.

 

Er wordt gebruik gemaakt van zang en van muziek. Meestal wel op een sarcastische manier. Eén van de twee kon erg goed zingen en speelde ook gitaar en piano. De ander kon dat daarentegen helemaal niet. In één sketch werd er pianomuziek gespeeld en zat één van de twee, peter, op een krukje en deed hij net alsof hij het stuk speelde. Hij deed dit echt enorm goed, het leek net of hij het echt speelde, terwijl er helemaal geen piano was. Ook zong hij erbij.

 

De voorstelling wordt dus gegeven door een duo, Bas en Peter. Ze spelen allebei even veel en hebben allebei hun eigen manier van grappig zijn.

 

De voorstelling kan je rekenen tot het genre literair-satirisch cabaret. Er kwamen namelijk veel korte sketches in voor, af en toe een liedje en de onderwerpen gingen over het dagelijks leven.

 

Inhoud

De voorstelling had allemaal losse sketches die allemaal een ander verhaal hadden. Het was namelijk ‘het beste van’, dus zat er ook niet echt één rode draad in. Er waren wel een paar terugkerende thema’s: machtsverhoudingen tussen verschillende mensen, relaties en (mis)communicatie. Er wordt geen duidelijke mening uitgedragen gedurende de voorstelling, het is vooral grappig bedoeld. Het onderdeel dat me het meest is bijgebleven was eigenlijk het meest suffe van de hele voorstelling. Eén man zit gewoon rustig te werken en dan komt er ineens een andere man op zijn bureau gesprongen die heel raar begint te gillen en dan ineens weer stil is en dat gaat dan nog een tijdje zo door. Het klinkt misschien niet heel grappig maar ik kon op dat moment echt niet stoppen met lachen. Ik denk dat bij cabaretvoorstellingen die stukken die je het meest laten lachen je het meest bijblijven, dus ook in dit geval.

 

Functie

Het doel van de voorstelling is puur en alleen het publiek amuseren. Er zit niet echt een maatschappelijke boodschap of een mening in verborgen, het draait vooral om de humor. Dit doel wordt bereikt door niet hele serieuze onderwerpen te gebruiken en als ze dat wel doen er geen mening uit naar voren te laten komen. Ook doordat de meeste sketches absurd en raar zijn, die gewoon erg grappig zijn.

 

Mijn mening

Ik vond de voorstelling echt heel erg grappig, ik heb een aantal keer helemaal dubbel gelegen van het lachen. We zaten ook op de eerste rij dus dan zit je wel echt in de voorstelling. Een positief punt vind ik dus dat het heel grappig was, er zaten namelijk veel onverwachte wendingen in en net als je dacht dat je wist wat er zou komen, kwam er weer iets heel anders. Ook goed vond ik dat de twee cabaretiers heel goed op elkaar ingespeeld waren, ze waren apart ook grappig maar vooral samen geniaal. Hun gezichtsuitdrukking waren ook heel sterk, wat het extra leuk maakte. Nog een pluspunt is dat er afwisseling in zat door af en toe een liedje. Je merkte gelijk dat ze erg muzikaal waren want ze gebruikten veel aparte ritmes en speelden mooi met woorden in hun liedjes. Iets minder vond ik dat sommige sketches een beetje lang duurde en andere weer een beetje kort. Ook had ik het wel leuk gevonden als sommige personages nog een keertje terugkwamen of dat er iets meer een doorlopende lijn tussen de sketches zou zitten. Maar al met al vond in het een hele leuke voorstelling!

 

Protocolvraag 4.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Protocolvraag 5.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Protocolvraag 6. Wat vind je van dit genre (discipline) en waarom? Zou je vaker naar iets dergelijks willen gaan? Ik vind cabaret altijd wel leuk en zou zeker vaker naar cabaret voorstellingen willen gaan. Ik ben al wel vaker geweest maar bijna altijd in hetzelfde theater. Het lijkt me daarom erg leuk om een keer naar een ander theater te gaan.

 

Protocolvraag 7. Is je houding ten opzichtte van deze vorm van kunst door deze activiteit veranderd? Mijn houding is niet echt verandert. Ik vond het voorheen al leuk en nu nog steeds!

 

Protocolvraag 8. Zie ‘Mijn Mening’

 

Protocolvraag 9. Zou je meer van deze kunstenaar/dit gezelschap willen zien/horen? Waarom wel, waarom niet? Ja, graag zelfs! Ik vond ze echt heel erg grappig en het lijkt me heel leuk om ze nog een keer te zien.